De eerste 10 dagen: Hill Country en het strand

Bij vertrek uit Nederland sneeuwde het. Het is fijn om te weten dat we jullie met wat minder weer hebben achtergelaten :-). Turkish Airlines was onze vliegmaatschappij en daarom hebben we een tussenstop in Istanbul gemaakt, een vrij kansloos vliegveld zullen we maar zeggen.

Aankomst in Colombo ging prima, onze tas verscheen vrij snel en de bus naar Colombo hadden we ook zo te pakken. In Colombo kwamen we aan op een van de drie grote busstations, daar begon de puinhoop. We besloten met de trein naar onze eerste bestemming te gaan, een stadje ten zuiden van Colombo, genaamd Mount Lavinia Beach. Voor dit ritje van drie kwartier betaalden we 15 Roepie per persoon. We hadden daarvoor al geld gepind, waarvan het kleinste biljet 500 Roepie was. Omgerekend nog geen drie Euro!! Helaas was er geen wisselgeld voor zo’n groot bedrag en moesten we met een biljet van 100 Roepie betalen. De mensen in de trein waren erg behulpzaam en we werden door wel 10 mensen gewaarschuwd toen ons station naderde. Ons Hostel viel een beetje tegen (lees: een vochtig stinkhok). ‘s Avonds een hapje wezen eten in een tentje aan het strand waar het eten bijna van ons bord trilde aangezien het spoor er vlak achter lag.

Volgende dag zijn we vroeg opgestaan voor onze trip naar Dalhousie. Een plaatsje in de bergen. Vier bussen, acht uur en 500 Roepie later kwamen we aan in een rustig, idyllisch bergdorpje. Het uitzicht maakte de chaotische reis weer een beetje goed. De gemiddelde Sri Lankese busschauffeur scheurt door elke bocht, ongeacht hij wat kan zien of niet, daarvoor gebruiken ze de claxon.
De volgende ochtend ging om 02.00 uur de wekker voor onze pelgrimstocht naar de top van Adam’s Peak. Naast twee flessen water bestond onze proviand uit banaantjes en chocola. Na 5200 treden kwamen we vlak voor 05.00 uur als eerste boven (YES!). Daar stonden vijf wilde honden ons toe te grommen als soort van welkom. Om de top te bereiken moesten we nog een hek door wat helaas nog op slot was. Op zoek naar een plek om te wachten tot de zonsopgand stuitten we op een deur die open kon. Daar lagen lokalen te slapen waarvan we een lekker kopje thee van kregen. Tegen 05.45 uur kwam de zon op wat prachtige plaatjes opleverde. Het meest opvallende was de schaduw van de berg Adam in de wolken. Bij terugkomst in het hostel stond er een heerlijk ontbijt voor ons klaar: fruit, een eitje, pannenkoeken en veel toast met jam. Dit was broodnodig om onze energielevels weer op peil te krijgen. Marleen was ook nog deels leeggezogen door een bloedzuiger die lekker op haar enkel zat te smikkelen.

Na een verfrissende douche vertrokken uit Dalhousie, samen met een paar Amerikanen, om met de bus via Hatton naar onze eindbestemming Haputale te komen. Het busstation in Hatton was een belevenis op zich. Chaotisch, druk, stank en heeeeeel veel lokale mensen die zich in een bus probeerden te proppen, zie filmpje.
Het doel in Haputale was een bezoek aan Horton Plains (een nationaal park). Om 05.00 uur de volgende dag vertrok onze Tuk Tuk voor een hobbelrit van anderhalf uur. Bij de ingang moesten we best lang wachten voordat we onze tickets kregen. De man bij het loket begon een enorm formulier in te vullen met onze gegevens, het nummer van de Tuk Tuk en nog meer super relevante gegevens ;-). Waarschijnlijk om de service charge van 1000 Roepie te rechtvaardigen. Na dit alles kon onze wandeltocht eindelijk beginnen. Het rondje van 10 kilometer leidde ons door het park langs World’s End en een waterval. Ondertussen rendieren, veel mooie vogels en een kameleon geaaid, hihi.
‘s Middags meteen de spullen weer gepakt voor de mooie treinreis tussen theeplantages (Ceylon en Lipton) door richting Ella. In Ella hebben we twee nachten in een Hostel gezeten met werkelijk waar een prachtig uitzicht over de bergen. Een daarvan (Little Adam’s Peak) hebben we beklommen waarna we ons hebben laten verwennen met een Ayurveda spa behandeling. Deze bestond uit een massage, een bak olie over je hoofd en een rokende herbal sauna. Viel een klein beetje tegen dus.. haha!

Yala National Park.. Fantastisch!! Na weer een vroege start van de dag (05.00 uur) kunnen we meedelen dat we de lokale Big Five hebben afgetikt. Vanuit onze Safari Jeep, die overigens ook nog een half uurtje vast heeft gestaan in de modder, hebben we een beer, een luipaard, olifanten, krokodillen, rendieren, apen, buffels, wombats, grote hagedissen, wilde varkens en zeearenden gespot. Naast natuurlijk de standaard beesten die hier veel langs de weg lopen: pauwen, ibissen en de lokale eekhoorn variant.

We staan nu op het punt om te vertrekken uit Tangalla waar we een paar dagen lekker aan het strand van Goyambokka hebben gelegen. Een knus, rustig tropisch strandje met een zeer wilde zee met hoge golven. Hier heeft Frank mij trouwens bijna laten verdrinken. (Frank zegt nu: in golfjes van nog geen meter). Nou ik kan je zeggen dat ze wel hoger waren dan een meter.
We hebben in een guesthouse op 50 meter van het strand geslapen. Een heerlijke plek met een fantastisch ontbijt. Elke ochtend vers fruit: papaya, ananas en banaantjes gevolgd door een heerlijk eitje met toast, boter en jam.. Jammie!!! Overigens is al het eten hier fantastisch. Veel rijst en curry’s, groentes, coconut sambal, poppadom (soort kroepoek) en andere lekkernijen. We smikkelen dus wat af hier. Gisteren trouwens nog een scooter gehuurd en de omgeving verkend. Het was wel ff wennen om links te rijden maar dat ging ons beide goed af, we leven nog .

We pakken straks een bus naar Matara, de volgende grote plaats. Vanuit daar pakken we wederom een bus naar Marissa het surf en snorkel walhalla van Sri Lanka.. we zijn benieuwd!