Vietnam

Vietnam!
Het visum voor Vietnam is het duurst van Z.O. Azië, daar staat tegenover dat de grensovergang een stuk soepeler verliep dan van Thailand naar Cambodia. De paspoorten worden door de busbegeleider verzameld, je loopt de grens over en aan Vietnamese zijde wacht je tot jouw bus aan de beurt is en je naam wordt geroepen. Gelukkig stond Marleen bij de doorgang en zag ze dat een Engels meisje met haar paspoort wegliep…. Bleek dat er wat paspoorten verwisseld waren, gelukkig dat Marleen wakker en scherp was, anders was dat een vervelend verhaal geworden!

Ho Chi Minh City (Saigon)
HCMC is voor veel reizigers een eind- of vertrekpunt voor hun reis door Vietnam. Daardoor zijn er genoeg mensen voor een fatsoenlijk nachtleven en genoeg concurrentie voor goedkope massages en tours. Hier hebben wij optimaal gebruik van gemaakt door een goedkope massage te nemen, een gezellig uitgaansavondje en een leuke tour te doen. We zijn naar de Cuchitunnels geweest, eigenlijk een soort pretpark met als thema de oorlog. Je kan op de foto in een oude tunnel, met een tank, er zijn voorbeelden van vallen en als klapper op de vuurpijl kun je schieten met een aantal geweren. Marleen en ik hebben met een M30 machinegeweer vanaf een jeep geschoten!
Daarna ga je terug naar Saigon en komt er een serieuzer deel van de oorlog naar voren in het War Remnants Museum waar ze met zeer grafische foto’s duidelijk maken dat oorlog verschrikkelijk is en het gebruik van Agent Orange (ontbossing chemicaliën) tot op de dag van vandaag slachtoffers eist in de vorm van verminkte kinderen en doodgeboren foetussen. Na een paar dagen eerder in Cambodia te hebben gezien hoe de Khmer Rouge in 4 jaar tijd 1/3 van de totale bevolking had uitgemoord en nu deze foto’s lijkt het me duidelijk dat we maar beter allemaal met elkaar leren overweg te kunnen, want een oorlog kent alleen maar slachtoffers en verliezers….

Mui Ne
In Saigon hebben we een open bus ticket geboekt. Dat zijn 5 tickets in 1 die je van Saigon in het zuiden naar Hanoi in het noorden brengen. De bussen hebben drie rijen met stapelbedden die van voorin tot achterin de bus lopen. Sommige hebben ook nog eens een wc en zelfs wifi. Stop 1 op de route is Mui Ne. Een klein dorpje waar een mooi strand is en landinwaarts een duingebied ligt waar je kan spelen met Quadbikes, plastic glijborden, etc. Wij hebben een Jeep met chauffeur gehuurd die ons ook nog langs een vissersdorpje heeft gereden en naar de Fairy Spring, een riviertje dat in de loop der jaren door erosie allerlei mooie vormen heeft gecreëerd in het omringende zandsteen. Ons tochtje was de enige twee uur in 2 dagen dat het droog is geweest, dus daarna was het gauw door naar stop nummer 2: Nah Trang

Nah Trang
Net als wij er zijn is het 2-jaarlijkse Bien festival gaande, er zijn live optredens en zo’n 10.000 mensen die gezellig samen komen op en bij het strand om te genieten van de show en een drankje. We liggen overdag aan het strand of gaan mee met een snorkeltour( met een extreem uitgebreide lunch, zie foto) en spreken ’s avonds af met Lieke, een meisje dat we in Saigon hebben leren kennen. Zij neemt wat andere kennissen mee en voor we het weten zitten we met een man of 8 gezellig te borrelen. Op een gegeven moment komt er iemand op het idee om naar een hotel met een rooftoppool te gaan, geweldig idee! De bar bij het zwembad gaat al om 12 uur dicht, maar als we nog even willen blijven met wat drankjes uit een supermarkt is dat geen probleem. Heel schappelijk, want geen van de groep sliep in het betreffende hotel . Grappige aan Nah Trang is dat het een soort Russische enclave is en waar overal in het Engels wordt geadverteerd, wordt dat in Nah Trang in het Russisch gedaan. Voor ons is het een soort oefenen voor Kazachstan .

Hoi An
Na een hectisch busritje waarin we onder meer een ruzie tussen een stel Zuid-Amerikanen en de Vietnamese buscrew hebben mogen zien komen we aan in Hoi An. Hoi An heeft ongeveer 200 kleermakers en dat is 1 van de redenen dat we hier zijn. De eerste dag kiezen we uit wat we willen hebben en na een eerste fitting een dag later en een tweede fitting de dag daarna zijn we klaar om 8 kilo jassen, overhemden en pakken terug te sturen naar Nederland. Dat hadden de dames kleermakers al gedacht en ze bellen wel even iemand van het postkantoor om de doos te wegen en op te laten halen. Acht kilo per zeetocht inclusief verzekering en douane kosten komt op een totaalbedrag van 50 euro. Dat hebben we er wel voor over en zo zien we onze kleding achter op de scooter van de postbode vertrekken en nu maar hopen dat alles aankomt…
Verder zit naast het hotel een sportbar waar ik elke avond het einde van de Tour de France kan kijken en daar ontmoeten we op een avond Joost uit Nederland. Met Joost gaan we op de fiets naar het strand en het stadje en de omgeving verkennen. ’s Middags gaan we lekker lunchen (voordeel van de Franse overheersing is dat die Vietnamezen hun baguettes uitstekend voor elkaar hebben). ’s Avonds heeft de lokale keuken ook genoeg te bieden, voorbeelden zijn White Rose; dumplings met garnalen en Cau Lau; Varkensvlees met kruiden en dikke noodels, yammie! Mochten we nog tijd over hebben pakken we voor een paar cent een massage of spelen we een potje pool. Elke keer als je geld pint ben je opnieuw miljonair en de scooters die voorbijkomen hebben barkrukken als kinderzitjes of een lading achterop waar mening aanhanger nog een puntje aan kan zuigen. Samengevat is Hoi An goed voor wat chillaxing en kom je je dagen hier wel door.

Ninh Binh
Onze vierde stop is Ninh Binh. We stappen hier om half 5 ’s nachts met 1 andere jongen uit de bus en gaan met Sebastiao uit Portugal mee naar het hostel waar hij wat gereserveerd heeft. We mogen inchecken zonder extra te betalen en beginnen de dag met “uitslapen” tot half tien. Na een lekker ontbijtje met een baguette, omelette en fruit juice gaan we met een bootje de Tam Coc rivier op. Ze noemen het gebied hier het Halong Bay op land. Steile kliffen met in dit geval rijstvelden en grote groepen eenden, schitterend tochtje waarbij je ook nog eens door een paar grotten gaat. De dame die je roeit doet dat met haar benen. Het is warm in Ninh Binh, maar we laten ons niet kennen en gaan op de fiets naar wat andere mooie plekken. We worden op de terugweg beloond met een frisse regenbui als we bij de Mua caves zijn. De caves stellen niet veel voor, maar de mini Chinese muur naar de top van berg geeft een mooi plaatje en van bovenop heb je schitterend uitzicht over het omliggende gebied. De volgende dag maken we een wandeling naar een tempel en bussen we ’s middags het laatste stukje naar Hanoi. Daar nemen we voor een paar dagen afscheid van Sebastiao, maar we zitten toevallig op dezelfde vlucht naar Bang Kok, dus hij komt nog weer een keer voor in dit verhaaltje.

Hanoi
Hanoi staat in het teken van (oude) bekenden. Tijdens mijn vorige reis in ZO Azië heb ik 6 weken met een groepje opgetrokken waarvan er twee destijds zijn gaan werken als tourguide bij een hostel. Inmiddels zijn we 5 jaar verder en runt James als operationeel Manager een miljoenenbedrijf bestaande uit 6 hostels in 5 steden met ruim 250 man personeel. Sam runt een hostel op een eiland en het is goed te zien dat ze van hun hobby hun beroep hebben kunnen maken. Het weerzien was anders dan de losgeslagen bende die we 5 jaar geleden waren. We zijn allemaal in de 30 en hebben beschaafd wat drankjes, kopjes koffie en een etentje gedeeld.
Ook kwam onze vriend Dennis vanuit Nederland naar Hanoi en toevallig waren wij er toen ook. Samen gezellig wat tijd doorgebracht en naar Halong Bay geweest. Halong Bay is prachtig, maar als het constant hoost en de zee zo wild is dat er mensen zeeziek worden en moeten spugen (Ik noem geen namen, Marleen), dan is de lol er gauw af. We hebben nog wel wat gekayaked en Dennis en ik hebben nog een rots beklommen van 15 meter waar we vervolgens vanaf zijn gesprongen, maar we waren blij dat het maar 3 dagen en 2 nachten waren. Achteraf hebben we geluk gehad dat we op tijd weer op het vaste land waren, want na de dag dat wij terugkwamen is al het scheepverkeer aan banden gelegd en hebben er mensen dagen vastgezeten op de diverse eilanden. We hebben nog een stadswandeling gemaakt en diverse massages genomen. Naderhand staan de dames bij de uitgang te wachten op een eventuele tip. Bij een footmassage weet je vaak precies wie jouw masseuse is, maar als je een body massage hebt gehad waar je of op je buik ligt of met de ogen dicht op je rug heb je soms geen idee welke van de 5 wachtende dames in uniforme haar- en klederdracht het ook al weer was, levert wel grappige situaties op. We zijn met Dennis nog een avondje wezen stappen en officieel moeten na middernacht de kroegen dicht. Dan kan het gebeuren dat er in een steegje niets te doen lijkt te zijn, tot iemand je pssssssssst en je achter hem aanloopt door een doolhof van gangetjes en kleine deurtjes. Als je daarna nog langs de wc’s en twee trappen verder bent sta je opeens in een volle feestende massa en zijn de kroegen alles behalve dicht#slimmejongensdievietnamezen

Bang Kok
Samen met Sebastiao naar Bang Kok gevlogen voor onze vlucht naar Almaty (Kazachstan).We kwamen rond 2200 aan bij ons hotel en dan begint alles en iedereen net lekker los te komen in Khao San Road, het uitgaansgebied van Bang Kok waar alle back- en flashpackers zich verzamelen. We hebben nog even overwogen om naar een ping pong show te gaan (zie google voor meer info), maar hebben uiteindelijk gesetteld voor een pittige uitgaansavond. Samen met Sebastiao en een Colombiaanse broer en zus tot in de vroege uurtjes doorgefeest. Een passend einde van onze tijd in ZO Azië, die de dag erna resulteerde in een Chang Over (goedkoopste biermerk in Thailand heet Chang ). ’s Avonds werden we om 2200 opgehaald bij ons hotel om naar het vliegveld te gaan. Begint het net op dat moment met bakken uit de hemel te komen. Ook dat is typisch Azie en een passend uiteinde! Next stop: Almaty, Kazachstan!!